Wokół Sakramentu Namaszczenia Chorych cz. II Drukuj
Wpisany przez Ks. Proboszcz   
sobota, 09 listopada 2013 20:16

Wokół Sakramentu Namaszczenia Chorych cz. II

Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana (Jk 5,14)

Naszą postawa chrześcijańska wobec ludzi chorych i umierających w kilku punktach:  

  1. Kiedy wzywać kapłana do chorego? Nie wzywa się księdza do zmarłego już na pewno człowieka, gdyż sakramentu chorych udziela się tylko żywym. Powodem wzywania księdza jest: zawsze - życzenie chorego; niebezpieczeństwo śmierci (agonia, wypadek, nagle pogorszenie się stanu zdrowia); perspektywa poważnej operacji. Zwyczajne powinny być odwiedziny (regularne) osób przebywających w szpitalach, przewlekle chorych w domach (zakładach opieki), inwalidów i osób starszych, gdy przez dłuższy czas nie mogą korzystać z życia religijnego w parafii (choćby nawet tylko okresowo, np. w zimie). 
  2. Co powinien wiedzieć ksiądz przed przyjściem do chorego? Jaki jest stan jego zdrowia (psychiczny, fizyczny)? Czy będzie on mógł przyjąć Komunię Świętą, czy chory jest przytomny? Ważne jest dla posługi kapłana, czy sam zainteresowany prosił                 o wezwanie kapłana i udzielenie Sakramentów Świętych. Najbliżsi mogą też krótko poinformować o sylwetce religijnej odwiedzanego. 
  3. Jak należy przygotować pokój chorego na udzielenie mu Sakramentów Świętych? Jeśli warunki na to pozwalają, powinien być przygotowany stół, na nim płonące świece, krzyż, woda święcona, kropidełko. Gdy ma być udzielany Sakrament Chorych, powinna być także położona na tym stole wata (ewentualnie kawałeczek chleba czy trochę soli). Służą one księdzu do wytarcia palców po namaszczeniu olejem chorych. Po wyjściu księdza, z szacunku dla rzeczy poświęconych, należałoby tę watę, chleb czy sól spalić. Dobrze jest przygotować także szklankę z wodą (ewentualnie łyżkę)       z myślą o chorym, żeby mu było łatwiej spożyć hostię. Warto też chorym przypomnieć, że obowiązuje ich post 15. minutowy (w razie niebezpieczeństwa śmierci post nie obowiązuje), a przyjmowanie leków czy picie wody takiego postu nie łamią. Gdy chory ma słaby słuch, należy zapewnić warunki dla jego swobodnej spowiedzi św.