Parafia Królowa Górna

Nieustanny postęp, jaki dokonuje się w medycynie i farmakologii, setki nowych preparatów wchodzących niemal każdego dnia do sprzedaży w naszych aptekach, których spektrum działania jest bardzo szerokie, mogą i budzą w niektórych przypadkach uzasadnione wątpliwości natury etyczno-moralnej. Mówiąc najprościej, wiele z tych preparatów jedno schorzenie leczy, a na co innego szkodzi, i vice versa. Wspomniane preparaty, a zwłaszcza interesujące nas w szczególności hormonalne środki antykoncepcyjne (ŚA), znalazły zastosowanie nie tylko jako środki przeciwdziałające poczęciu czy wręcz niszczące zaistniałe życie (wykazując działanie wczesnoporonne, abortywne), ale także (ze względu na zawarte w nich hormony) jako preparaty lecznicze, stosowane w leczeniu niektórych chorób. To są fakty i z tymi faktami trzeba się zmierzyć.

Zarys problematyki artykułu

W związku z tym problemem rodzi się kilka pytań natury moralnej: jak ma postąpić spowiednik, kierownik duchowy, gdy przychodzi do niego penitentka (gdyż problem ten dotyczy w większym stopniu kobiet niż mężczyzn, nie wynaleziono bowiem jeszcze skutecznych farmakologicznych środków antykoncepcyjnych dla mężczyzn, choć takie środki znajdują się w stadium badań klinicznych), która informuje go, że lekarz zaordynował jej taki preparat w celach leczniczych? Ma zezwolić na stosowanie tego preparatu, czy zabronić? Czy w ogóle ma takie prawo?

Spojrzenie kompleksowe: etyczne i medyczne

W niniejszym opracowaniu chciałbym przedstawiony problem potraktować obszernie i w miarę wyczerpująco, i to nie tylko z punktu widzenia teologii moralnej, ale także medycyny klinicznej, gdyż do wielu wiernych nie przemawia dostatecznie jedynie sama argumentacja etyczno-moralna. Postaram się przedstawić wszelkie „za” i „przeciw” stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych w leczeniu niektórych schorzeń u kobiet. Bo choć rzeczywiście niektóre z tych preparatów mogą być stosowane jako leki w profilaktyce i leczeniu określonych chorób, to jednak – jak podkreślają sami specjaliści (ich stanowisko zostanie przedstawione w dalszej części tej pracy) – nazbyt często hormonalne środki antykoncepcyjne stosuje się jako remedium na wszelkie dolegliwości kobiet i nastolatek, nie patrząc na ich skutki uboczne w przyszłości, np. dla ich zdrowia prokreacyjnego. Niejednokrotnie wystawia się receptę bez przeprowadzenia koniecznych badań. Właśnie taka „niefrasobliwość” niektórych lekarzy w przepisywaniu tych preparatów kobietom skutkuje m.in. tym, że wiele z nich, gdy założy własne rodziny, ma problemy z doczekaniem się upragnionego potomstwa i ucieka się do in vitro. Tymczasem, jak wiadomo, lepiej jest przeciwdziałać, niż później leczyć.

Spojrzenie Kościoła

Nim jednak przejdziemy do omówienia zaistniałego problemu, wydaje się właściwym, w celu uniknięcia wszelkich niedomówień i wątpliwości oraz aby w sposób jasny i klarowny ukazać powstały problem osadzając go w należytym kontekście, przedstawić w skrócie nauczanie Kościoła nt. anty koncepcji.