Historia PRL-u Drukuj
Wpisany przez gość   
sobota, 13 grudnia 2014 19:21

20 marca 1950 roku została ustanowiona nowa organizacja administracji terenowej. Zmieniono stary porządek administracyjny, zniesiono urzędy wojewódzkie, starostwa powiatowe, nie było już stanowisk wojewodów, starostów, prezydentów miast, burmistrzów i wójtów. Na to miejsce wprowadzono rady narodowe na szczeblach wojewódzkich, powiatowych i gminnych. Rady były terenowymi organami administracji państwowej.  28 czerwca 1950 roku utworzono trzy nowe województwa na terenach odzyskanych po drugiej wojnie. Były to województwa: koszalińskie, zielonogórskie i opolskie. Zmieniono nazwy innych województw: śląskiego na katowickie i pomorskiego na bydgoskie. W Polsce ugruntował się podział administracyjny  17 województw do 1975 roku, kiedy to przeprowadzono reformę wprowadzającą 49 województw.

Innym faktem historycznym mającym miejsce w 1950 roku było podpisanie układu granicznego w Zgorzelcu między komunistyczną NRD a PRL. Co ciekawe, zachodnia granica Polski nie była formalnie uznana przez RFN. 8 stycznia 1951 roku wprowadzono ustawę o obywatelstwie polskim, która regulowała kwestię podwójnego obywatelstwa. Obywatelem polskim mogła być osoba, która posiadała tylko jedno obywatelstwo czyli w tym przypadku polskie. Osobom zamieszkującym tereny, które przed wybuchem drugiej wojny światowej wchodziły w skład państwa polskiego, a po wojnie zostały zagarnięte przez ZSRR, narzucono obywatelstwo radzieckie, stawały się wedle prawa obywatelami ZSRR. Urodzenie na terenie przedwojennej Polski nie świadczyło o narodowości polskiej, toteż wielu ludzi czujących się Polakami z krwi i kości stawało się Rosjanami. 15 lutego 1951 roku doszło do transakcji wymiennej ziem. Na gruncie umowy pomiędzy władzami PRL a ZSRR, Polsce przyznano część ziemi w Bieszczadach z Ustrzykami Dolnymi. Były to tereny bardzo mało wydajne pod względem gospodarczym. W zamian Polacy oddali Rosjanom tereny nad Bugiem w okolicach Krystynopola, gdzie odkryto złoża gazu ziemnego. Niestety ta zamiana nie odbyła się bez obowiązkowego przesiedlania ludności polskiej z zamieszkanych terenów do obszaru Bieszczad. Z gospodarczego punktu widzenia zamiana była bardzo niekorzystna dla Polski. 10 marca 1950 roku Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego powołało specjalne biuro, którego celem było zwalczanie prowokacji w ruchu robotniczym. W 1951 roku biuro zostało rozbudowane i przekształciło się w Departament X. Ów departament jako trzon policji politycznej miał na celu śledzenie wszelakich antykomunistycznych tendencji w partii, kontrolował również dyscyplinę partyjną. Na początku lat pięćdziesiątych dokończono prowadzone śledztwa. 14 października 1950 roku ogłoszono wyrok w procesie IV Zarządu Głównego Wolność i Niezawisłość (WiN)- organizacji niepodległościowej działającej po zakończeniu drugiej wojny światowej skierowanej przeciw komunistom. Członkowie WiN – u zostali skazani za pracę szpiegowską na rzecz Stanów Zjednoczonych. Prezesa Łukasza Cieplińskiego i sześciu współpracowników skazano na śmierć a trzy inne osoby na wieloletnie więzienie