Start Artykuły Dary Ducha Świętego
Dary Ducha Świętego PDF Drukuj Email
Wpisany przez Ks. Tadeusz Polak   
niedziela, 08 maja 2016 20:35

Działanie Ducha Świętego

Duch Święty ma w Biblii różne imiona, ukazujące Jego niewyczerpalną i różnorodną działalność. Nazywany jest również przez Kościół „Darem z wysoka”. Pan Jezus spełnił swoją obietnicę i zesłał od Ojca Ducha Świętego, który umocnił i wciąż umacnia wiarę swoich uczniów.

"Niech zstąpi Duch Twój"

Pierwsza pielgrzymka Ojca Świętego Jana Pawła II do Ojczyzny rozpoczynała się w Warszawie pod koniec Nowenny do Ducha Świętego. Msza na placu Zwycięstwa odprawiona została w Wigilię Zielonych Świąt. Wówczas padły te znane i wielokrotnie powtarzane słowa: "I wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II, papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi!"

Wspomnienie uczestnika pierwszej pielgrzymki

Tak wspomina to wydarzenie jeden z proboszczów warszawskiej archidiecezji: "Miałem to szczęście uczestniczyć w tej Mszy niezwykłej jako kleryk drugiego roku seminarium. Cały ten czas papieskiej pielgrzymki był wielkim powiewem Ducha Świętego. Jak uczniowie z Wieczernika dwa tysiące lat wcześniej, tak i my wówczas wyszliśmy z naszych zamknięć i lęków na ulice i place naszych miast, by świadczyć, że miłość większa jest od nienawiści i że prawda zawsze zwycięży" (za: „Słowo Miłosierdzia”, 29 maja 2009 r.).

Biblia w naszym życiu

Pielgrzymki Ojca Świętego miały w sobie coś z dnia Pięćdziesiątnicy. Słowa, które kierował do nas święty, wyrastały ze słowa Bożego i miały w sobie Moc z Wysoka. Duch Święty wprowadza nas w świat Biblii, ożywia tęsknotę za prawdą, prowadzi na zielone pastwiska życiodajnej mądrości.

Dar języków

Jak pamiętamy z Dziejów Apostolskich, charakterystycznym darem, jaki otrzymali apostołowie w dniu Pięćdziesiątnicy był dar języków. Starożytna homilia z VI w. tak wyjaśnia ten fenomen: Niegdyś jeden człowiek, który otrzymał Ducha Świętego, mógł przemawiać wszystkimi językami. Obecnie cały Kościół, zgromadzony w jedno przez tego samego Ducha, przemawia wszystkimi językami. A zatem, jeżeli ktoś powie jednemu z naszych: "„Otrzymałeś Ducha Świętego, czemu więc nie przemawiasz wszystkimi językami?” – ten niech odpowie: „Owszem, przemawiam nimi, bo należę do Ciała Chrystusa, czyli do Kościoła, który przemawia wszystkimi językami. Bo cóż innego Bóg wtedy oznajmił przez obecność Ducha Świętego, jeżeli nie to właśnie, że Jego Kościół będzie przemawiał wszystkimi językami?" (Godz. Czyt. sobota, 7 tydz. wielk.).

Miara człowieczeństwa

Trzydzieści jeden lat temu na polskiej ziemi stanął Piotr i przemówił do nas w naszym ojczystym języku. A jeszcze większym cudem Ducha Świętego był fakt, że był to także język ojczysty Ojca Świętego. Tak mówił św. Jan Paweł II: "Jaką miarą mierzyć człowieka? Czy mierzyć go miarą sił fizycznych, którymi dysponuje? Czy mierzyć go miarą zmysłów, które umożliwiają mu kontakt z zewnętrznym światem? Czy mierzyć go miarą inteligencji, którą sprawdza się poprzez wielorakie testy czy egzaminy? Odpowiedź dnia dzisiejszego, odpowiedź liturgii Zielonych Świąt, wskazuje dwie miary: człowieka trzeba mierzyć miarą „serca”. Sercem! Serce w języku biblijnym oznacza ludzkie duchowe wnętrze, oznacza w szczególności sumienie... Człowieka więc trzeba mierzyć miarą sumienia, miarą ducha, który jest otwarty ku Bogu. Trzeba więc człowieka mierzyć miarą Ducha Świętego.

Modlitwa do Ducha Świętego

(...) I dlatego pozwólcie, że to moje z wami dziś spotkanie wobec otwartego szeroko wieczernika naszych dziejów: dziejów Kościoła i narodu, będzie nade wszystko modlitwą o dary Ducha Świętego (…) o dar mądrości – o dar rozumu – o dar umiejętności, czyli wiedzy – o dar rady – o dar męstwa – o dar pobożności, czyli poczucia sakralnej wartości życia, godności ludzkiej, świętości ludzkiej duszy i ciała – wreszcie o dar bojaźni Bożej, o którym mówi Psalmista, że jest on początkiem mądrości".
Prośmy Ducha Świętego, abyśmy nieustannie wzrastali w łasce chrztu, w łasce bierzmowania, abyśmy byli autentycznymi świadkami prawdy i miłości.