Maryja narodziła się, by uszczęśliwiać Drukuj
Wpisany przez o. Michał Legan OSPPE   
sobota, 06 września 2014 17:08

Radość narodzin

Święto Narodzenia Matki Bożej ma swoje źródło w tekście, którego nie uznajemy za natchniony, ewangeliczny, kiedy jednak go czytamy – a mowa o słynnej Proto ewangelii Jakuba, tekście nieuznanym za natchniony – rozpoznajemy podobieństwo do tak wielu wydarzeń z Pisma Świętego, w których Bóg interweniuje w życie bezpłodnych, ale pobożnych kobiet, by obdarzyć je szczęściem macierzyństwa.


Maryja i Izaak

Szczególne podobieństwo odnaleźć można pomiędzy cudownymi narodzinami Maryi a przyjściem na świat Izaaka, syna Abrahama. Obydwa wydarzenia są znakiem szczególnej miłości Boga do człowieka i obydwa dowodzą, jak wielkie miłosierdzie ma Ojciec Niebieski dla ludzi, którzy wytrwale proszą o cud. Dlatego właśnie postanowił zmiłować się nad Abrahamem i Sarą, dając im Izaaka, którego imię oznacza „śmiejący się”, bo przecież jego przyjście na świat było ogromną radością dla rodziców. Zmiłował się Bóg także nad Joachimem i Anną, gdy dał im córkę, której imię oznacza „najpiękniejsza, ukochana, wypełniająca radością”, bo przecież nikt tak nie wypełnił świata szczęściem, jak ta pokorna Dziewczyna z Nazaretu, która już nie zapowiadała Jezusa, lecz właśnie podarowała Go światu.


Radość narodzin dla nieba

Podobieństwo pomiędzy Izaakiem i Maryją kryje się także w fakcie, iż zarówno syn Abrahama, jak i córka Joachima ofiarowani zostali przez swoich ojców Bogu; Izaak na górze Moria, a Maryja, wiele wieków później, w świątyni Jerozolimskiej. W obydwu przypadkach Bóg te ofiary przyjmuje, choć w sposób zupełnie inny, niż rozumieli to ich ojcowie – Izaak został oszczędzony od śmierci i stał się ojcem narodu, Maryja zaś stała się Matką Pana, mimo iż nie wyobrażała sobie takiej możliwości, ślubując Bogu czystość. W obydwu tych postaciach rozpoznajemy więc przedziwne duchowe światło: radość, którą przeżywają tylko ci, którzy we wszystkim zaufali Bogu. Na starożytnych ikonach Maryja przedstawiana jest często jako dusza w rękach swojego Syna. Oby jej narodziny i dla nas stały się okazją do ufnego złożenia duszy w ręce Chrystusa.